Krzyż Święty to znak ogromnego cierpienia
Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Na nim przecież Jezus Ukochany
poniósł śmierć męczeńską.
Do Krzyża tego przybity ostrymi zardzewiałymi
gwoździami, odniósł tak straszliwe bolesne rany,
że tego wyrazić się nie da po prostu!
Nie można – ludzkimi słowami.
To On – Bóg – Człowiek tak strasznie bał się tej męki,
która Go na Krzyżu czekała…
To On – modląc się w Ogrójcu, płakał krwawymi łzami,
pocąc się przy tym krwawym potem obfitym.
Lecz przy tym – zgadzał się z Ojca Swego Wolą…
To On – przyjmując Swoją śmierć krzyżową –
krwawą niedolę, miał wówczas Serce gorące,
gotów był oddać swe święte życie
za nas grzesznych ludzi,
za każdego człowieka,
abyśmy wszyscy zbawieni byli,
byśmy w Chwale Niebieskiej wraz z Trójcą Świętą,
Matką Najświętszą, Aniołami i Świętymi
po śmierci swojej nieustannie, z radością uczestniczyli.
Dlatego Krzyż, czy to w kościołach, czy w kapliczkach,
czy przydrożny, czy w różańcu świętym
czy też zawieszony na ścianie naszego mieszkania –
jest tak święty i dla każdego człowieka
tak bardzo, bardzo cenny i drogi
Wszak jest symbolem Męki Jezusa, a naszego zbawienia.
Oddajmy więc cześć i chwałę
każdemu napotkanemu na swej drodze
Krzyżowi Chrystusa.
On – ten znak Męki Jezusa –
nasze życie (niekiedy bardzo grzeszne), na dobre,
a nawet święte –
zawsze zmienia.
I często czyńmy ten znak:
W Imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego
na swoim czole, na piersi, ramionach
starannie i z czcią wielką.
To znak święty.
On – ufającym Mu wiele dobrego i świętego
w naszych duszach dokona.
Bądź uwielbiony Krzyżu Święty teraz i na wieki.
Wierzę, że Tyś ratunkiem dla każdego człowieka!
Bądź pochwalony i uwielbiony przez wieczność.
Cześć Ci i chwała.
Katarzyna Wilczyńska